1 Ağustos 1954 yılında Alfred Hitchcock tarafından Cornell Woolrich’in It Had to Be Murder isimli kısa öyküsünden uyarlayarak beyaz perdeye aktarılan filmin oyuncu kadrosunda; James Stewart, Grace Kelly, Thelma Ritter, Wendell Corey, Raymond Burr… Gibi isimler yer alan, gizem- gerilim türünde bir ABD filmidir.
Arka Pencere filminin konusu
Film; foto muhabirliği yaparken bir kaza sonucu belinden aşağısının alçıya alınıp, dışarıya çıkamayan L. B. Jefferies’in elindeki kamera ile odasının penceresinden yan apartmanında bulunan komşularını pencereden izlemesini, farklı hayatlarının oluşunu, ilişkilerini, yaşadıklarını, sırlarını ve günlerdir bir komşusundan haber alamadığı için endişelenip araştırmaya başlamasını konu edinmektedir.
Sinematografik açıdan Arka Pencere filmi
Arka Pencere filmi, Hitchcock’un kadına ve erkeğe olan bakış açısının egemenliğinde oluşturulan bir gerilim filmidir. Arka Pencere orijinal adıyla Rear Window filminde seyircinin tanık olduğu röntgencilik duygusu özel bir şekilde işlenmektedir ki film giriş sekansında seyircisine bu izlenimi vermektedir. Kamera dönerek bütün avludaki pencereleri taradıktan sonra başrolün penceresine gelmekte ve kamera pencere ile kendisini eşitlemektedir. Seyirci bu sahneden sonra artık Jefferies ile özdeşleşerek aynı duygu durumunu yaşamaktadır. Yani yönetmen aslında bu açıyla filmin röntgenciliğini yapan kişinin seyirci olduğunu anlatmaktadır. Yönetmenin diğer filmleri incelendiğinde paranoyak, birileri tarafından izleniyor olma hissi daha baskındır. Filmde Jefferies şüpheli bir olayın ardından izleyici konumdan çıkıp olaya karışmaktadır. Dedektif arkadaşı ise görme kavramının temsilcisiyken Jefferies bakma kavramının temsilcidir. Filmde yaşanan olayların takibi sırasında Jefferies’in dedektif arkadaşı sadece çerçeveden görülenleri yani gözün gördüğünü birlikte olarak sunarken Jefferies ise hayatları ile birlikte hareket ederek sezgiyi yadsımadan olayı görmektedir. Filmin detaylarına inildiği zaman felsefik açıdan da mesajların içerdiği görülmektedir.
Filmin ana kahramanlarını Stewart, Grace Kelly canlandırmaktadır. Sakin diyalogları ve konuyu benimsemiş oyunculukları ile IMDb’de 8,4 puanı almaya hak kazanmışlardır. Film, tek pencereden izleyicisine birçok hayatı yansıtmaya çalışmaktadır. Dışarının fiziksel değişimi içerinin ruhsal yorumu seyircisini asla sıkmayan, yormayan, bıkmayan bir iki saat sunmaktadır. Öyle ki film, içerisinde eylem barındırmayan bir gerilim filmidir. Film, aynı mahallede, aynı apartmanda yaşanan insanların hayatlarına, üzgünlüklerine ve sevinçlerine farklı bir bakış açısı ile yakından bakmayı sağlamaktadır. Filmdeki sıcak ve samimi diyaloglar, kaliteli espri anlayışı izleyicisine replikten çok arkadaş sohbeti hissiyatını vermektedir.
Yönetmen Afred Hitchcock bu filmde çok az bir ekipmanla ve çok az kamera açısı kullanarak, tek bir mekanda başrolün odasından çektiği film ile seyircisine oldukça gergin bir hissiyat yaratmıştır. Alfred Hitchcock her filminde olduğu gibi Arka Pencere filminde de küçük bir rol almıştır. Müzisyen piyano çalarken arkasında saati kuran adam rolünü canlandırarak varlığını seyircisine göstermiştir. Film, 50’li yıllarda çekildiği için herhangi bir teknolojikten faydalanılmamıştır. Filmin bazı sahneleri özellikle pan ve zoom sahnelerinde kamerada titreme görülmektedir. Yönetmen kamera açısıyla, kullandığı perspektifiyle, çekim açısıyla, anlamlı kamera hareketi ile senaryosuyla, o dönemlerde pek Color Grading (renk iyileştirme) pek fazla yaygın olmadığından kullanılan rengi ile, oyuncuların sergilemiş oldukları performanslarıyla başarılı sinematografik özellikleri sahiptir.
Arka Pencere filmi, Amerika Kongre Kütüphanesi almış olduğu bir karar ile 1997 yılında “kültürel, tarihi ve estetik olarak önemli” filmler arasına girmiş ve ABD Ulusal Film Arşivi’nde koruma altına alınmıştır. Film aynı zamanda dört dalda Oscar’a aday gösterilmiştir.
Diğer yazılarımız da ilginizi çekebilir >>>
Firavun Sarayında Bir Musa Filmi – On Emir – Ten Commandments 1956
Masumiyeti Aramak – Gerçek Bir Hayat Öyküsü: Kelebek (Papillon-1973)
II. Dünya Savaşı Sırasında Yaşanan Gerçek Bir Dram: Piyanist